Haaksbergen 3 mei 1966
Ruim 100 ha. heide, laag hout en veengrond-ruigte is ten offer gevallen aan een felle brand, die gistermiddag en –avond heeft gewoed in een deel van het Buurser- en Haaksbergerveen. Tot het door vlammen zwart geblakerde terrein behoort ook het beschermde gebied “De groene Plas”, dat bij natuurliefhebbers bekend is om zijn uitzonderlijke fauna en flora.
De brand is gistermiddag omstreeks drie uur gemeld. Waar hij is ontstaan is nog steeds niet helemaal duidelijk. Terwijl Haaksbergse politie vermoedt dat iemand langs de Stratendijk onvoorzichtig met vuur is omgesprongen, houdt de commandant van de Haaksbergse brandweer, de heer W. H. Braakhuis, het erop dat de veenbrand op Duits gebied is ontstaan en van daar is overgeslagen. In de loop van de middag breidde het vuur zich steeds verder uit. Enkele tientallen leden van de bosbrandweer, onder leiding van jachtopzieners, zagen zich al spoedig voor een hopeloze taak geplaatst. De hulp werd ingeroepen van de Haaksbergse brandweer, die met twee wagens naar Buurse uitrukte. Ook die kon niet zo bijster veel uitrichten. De hoop dat de Buurserveenweg, die dwars door dit unieke veengebied loopt, als barrière zou kunnen fungeren, bleek al gauw ijdel. De vlammen sloegen over de weg heen en toen ook daar eenmaal een vuurhaard was ontstaan baanden de vlammen zich er al gauw over een breedte van honderden meters loeiend en knetterend een weg door de kurkdroge boven laag. Duidelijk bleek hoe sterk drogend de zon de laatste dagen is geweest. Dichte rooksluiers trokken urenlang noordwaarts, over Buurse, Haaksbergen, Enschede en Hengelo. De blussers beperkten zich doorgaans tot maatregelen om op kritieke punten verdere uitbreiding te voorkomen hier en daar werden met tractoren e.d. brandgangen gegraven.
De veenbrand heeft tot kort voor middernacht geduurd. Toen was hij als ’t ware in de veenputten verstikt. De gevolgen zouden ongetwijfeld veel ernstiger zijn geweest als het vuur kans had gezien om diep in de grond door te vreten die ondergrond was namelijk nu nog door en door nat. Gevaar voor een hernieuwd oplaaien van de veenbrand is dan ook vrij gering.
Het verbrande complex, gelegen in dat deel van Buurse dat in de volksmond de naam Siberië draagt, is hetzelfde dat bij de droge zomer van 1959 bij een veel uitgebreider brand volkomen kaal werd geschroeid. Toen is ook een grote oppervlakte bos verloren gegaan is gisteren grotendeels weer in het verzengende vuur opgegaan.